Jens en Cheyenne, vrijwilligers: "Als je je als jongere een beetje aanpast, ontstaat er een band en komen de mooiste verhalen naar boven."
In de sfeervolle Naober van zorgcentrum Rust in Roy druppelen in de vroege morgen de eerste bewoners binnen voor het ontbijt. Het is 8 uur als Jens en Cheyenne al aanwezig zijn om samen met de medewerkers de voorbereidingen te treffen en de bewoners met een stralende glimlach gastvrij te ontvangen.
Geboeid door mooie verhalen van bijzondere mensen
Jens (13 jaar) kent de meeste bewoners al goed. Hij was 11 jaar toen hij voor het eerst samen met zijn oma op bezoek ging bij haar buurman die verzorging nodig had vanwege een handicap. "Oma ging iedere dag op bezoek bij de buurman", vertelt Jens ''en ze vroeg aan me of ik eens mee wilde gaan." Sinds dat moment, inmiddels al meer dan twee jaar geleden, is Jens wekelijks tot aan de coronacrisis, op vrijdagavond met veel plezier werkzaam geweest als vrijwilliger in de huiskamer. "Het is sjiek als je contact kunt krijgen met de bewoners", vindt Jens, "ook al zijn er soms bewoners die wat terughoudend zijn en waarbij het tijd kost om hen kennen te leren."
Ook bij Cheyenne (13 jaar) sloeg de vonk over toen ze haar moeder 's avonds ging ophalen van haar werk in Rust en Roy en daar in contact kwam met de bewoners. Al snel kwam Cheyenne een half uurtje eerder waardoor ze nog even kon helpen opruimen op de huiskamer en een praatje kon maken met de bewoners. Sinds juli werkt Cheyenne met veel plezier als vrijwilligster in de Noaber en verzorgt ze in het weekend, samen met Jens, elk één ochtend.
Vooroordelen maken plaats voor begrip
Leeftijdsgenoten betitelen het vrijwilligerswerk bij ouderen soms als suffig en saai. Jens en Cheyenne begrijpen dit wel, maar denken ook dat hun leeftijdsgenoten oudere mensen soms ook een beetje eng vinden, omdat ze niet goed weten hoe ze er mee om moeten gaan en hen niet kennen. "Als je je als jongere een beetje aanpast, ontstaat er een band en komen de mooiste verhalen naar boven", ervaart Jens. Cheyenne kan dit alleen maar beamen: "Het geeft je een heel dankbaar gevoel als je ziet dat de bewoners blij zijn als je er weer bent. Dus suffig en saai? Echt niet!"